Τα άτομα που παραμένουν σωματικά αδρανή για ώρες καθημερινά αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης διαβήτη και καρδιακής νόσου, ακόμα κι αν γυμνάζονται τακτικά.
Ερευνητές του Κολεγίου Ιατρικής «Αλμπερτ Άινσταϊν» και του Συστήματος Υγείας Μοντεφιορι της Νέας Υόρκης ανέλυσαν στοιχεία που αφορούσαν το διάστημα 2008-2011 για λατινικής καταγωγής κατοίκους του Σικάγο, του Μαϊάμι, του Σαν Ντιέγκο και του Μπρονξ.
Ζήτησαν από τους 12.000 συμμετέχοντες να φορέσουν συσκευές καταγραφής της κίνησης για 16 ώρες καθημερινά, για μια εβδομάδα, ενώ οι εθελοντές εξετάστηκαν από γιατρούς τουλάχιστον μια φορά την ημέρα. Κατά μέσο όρο, παρέμεναν σωματικά αδρανείς για περίπου 12 ώρες καθημερινά.
Στη συνέχεια οι επιστήμονες χώρισαν το δείγμα σε τέσσερις ομάδες, βάσει της ποσότητας του χρόνου που παρέμεναν αδρανείς σωματικά.
Συγκριτικά με την ομάδα με την περισσότερη σωματική δραστηριότητα, η ομάδα με την ελάχιστη είχε 6% χαμηλότερη HDL («καλή») χοληστερόλη, που έχει προστατευτική επίδραση στην καρδιά.
Η ομάδα με τα ελάχιστα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας είχε επίσης 16% υψηλότερα επίπεδα τριγλυκεριδίων, τα οποία αυξάνουν τον κίνδυνο στεφανιαίας νόσου. Επίσης, είχε υψηλότερο επίπεδο σακχάρου στο αίμα και λιγότερη ικανότητα επεξεργασίας της ινσουλίνης, ένδειξη διαβήτη.
Αλλά ακόμα και στην περίπτωση που οι εθελοντές έκαναν μέτριας έντασης άσκηση για τουλάχιστον 150 λεπτά την εβδομάδα (ή 75 λεπτά έντονης γυμναστικής), οι πολλές ώρες καθιστικής συμπεριφοράς σχετίζονταν με αυξημένο κίνδυνο διαβήτη και καρδιακής νόσου.
Οι καρδιαγγειακές παθήσεις είναι η κύρια αιτία θανάτου παγκοσμίως, με τους περισσότερους θανάτους να αποδίδονται σε εμφράγματα και εγκεφαλικά επεισόδια, σύμφωνα με στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ). Η ανθυγιεινή διατροφή, η καθιστική ζωή, το κάπνισμα και το αλκοόλ αυξάνουν καθοριστικά τον κίνδυνο εκδήλωσης καρδιαγγειακών νοσημάτων.
Ο ΠΟΥ εκτιμά ότι ένα στα εννέα ενήλικα άτομα πάσχει από διαβήτη και η νόσος θα αποτελεί την έβδομη αιτία θανάτου το 2030. Οι περισσότεροι ασθενείς έχουν διαβήτη τύπου ΙΙ, ο οποίος σχετίζεται άμεσα με την παχυσαρκία και τη γήρανση του οργανισμού. Αν δεν ελεγχθεί σωστά, μπορεί να προκαλέσει νευρικές βλάβες, τύφλωση, καρδιακή νόσο, εγκεφαλικό επεισόδιο και ακρωτηριασμό άκρων.