Τα τελευταία χρόνια έχει συντελεστεί σημαντική πρόοδος, τόσο στην πρώιμη διάγνωση, όσο και στην πιο στοχευμένη θεραπεία της Πολλαπλής Σκλήρυνσης.
Όπως προκύπτει από τα τελευταία επιστημονικά δεδομένα, τα οποία ανακοινώθηκαν στο πλαίσιο του 3ου Πανελληνίου Συνεδρίου της Ελληνικής Ακαδημίας Νευροανασολογίας, ο έλεγχος της νόσου έχει τώρα τέσσερις στόχους:
– την απουσία υποτροπών,
– την απουσία ενεργών ή νέων εστιών στη μαγνητική τομογραφία,
– τη μη εξέλιξη της αναπηρίας και
– τη μείωση του ρυθμού απώλειας του εγκεφαλικού όγκου.
Πρόκειται για τη συχνότερη αυτοάνοση φλεγμονώδη πάθηση του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος. Δύο είναι οι υποκείμενοι παθογενετικοί μηχανισμοί της νόσου, ένας φλεγμονώδης και ένας νευροεκφυλιστικός. Οι δύο αυτοί μηχανισμοί λαμβάνουν χώρα από πολύ νωρίς και μάλιστα από τα πρώιμα στάδια εμφάνισης της νόσου. Με βάση αυτά τα δεδομένα, η ολοκληρωμένη και σε βάθος χρόνου αποτελεσματική θεραπευτική προσέγγιση πρέπει να στοχεύει πλέον και στους δύο υποκείμενους μηχανισμούς.
Σήμερα, στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι περίπου 10.000 – 12.000 άτομα πάσχουν από την Πολλαπλή Σκλήρυνση. Πρόκειται κυρίως για νέους ανθρώπους, 20-40 ετών, με τη συχνότητα εμφάνισης στις γυναίκες να είναι σχεδόν τριπλάσια συγκριτικά με τους άνδρες.
