Οι χημικές ουσίες που περιέχονται μέσα στο σκόρδο φαίνεται ότι έχουν τη δυνατότητα να μας προστατεύουν εναντίον της ψηλής χοληστερόλης και της ψηλής πίεσης.
Παράλληλα καταπολεμούν τα βακτηρίδια και τους μύκητες που προκαλούν μολύνσεις, μειώνουν την πηκτικότητα του αίματος και έχουν επιπρόσθετα δράσεις εναντίον του καρκίνου.
Πρόσφατες έρευνες για το σκόρδο, έδειξαν ότι οι ευεργετικές του δράσεις υπάρχουν κυρίως όταν το σκόρδο τρώγεται ωμό.
Το μαγείρεμα αλλοιώνει την ουσία αλικίνη η οποία είναι μια θειούχα ένωση που αποτελεί το κυριότερο ενεργό στοιχείο του σκόρδου.
Ο λόγος για αυτό είναι ότι η αλικίνη που υπάρχει μέσα σε αυτά είναι ασταθής και αδρανοποιείται στο στομάχι όταν λαμβάνεται υπό τη μορφή χαπιών.
Χαρακτηριστικά αναφέρεται από ερευνητές που ασχολούνται ειδικά με το θέμα του σκόρδου και άλλων βοτάνων στο National Institutes of Health, ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες κατά το 2001, δαπανήθηκαν 61,2 εκατομμύρια δολάρια από τους καταναλωτές για αγορά σκόνης σκόρδου, διαφόρων ελαίων και άλλων σκευασμάτων με βάση αλκοόλης.
Το πρόβλημα με το σκόρδο είναι ότι παρά το γεγονός ότι έχουν γίνει πολλές εργαστηριακές και κλινικές έρευνες για τις δράσεις του, εντούτοις λόγω της πολυπλοκότητας της χημικής του σύνθεσης παραμένουν πολλά αναπάντητα ερωτήματα.
Για παράδειγμα δεν έχει ακόμη διευκρινισθεί ποια είναι η ποσότητα σκόρδου που προσφέρει τα καλύτερα αποτελέσματα και τη μεγαλύτερη προστασία για την καρδία.
Παράλληλα είναι γνωστό ότι το σκόρδο μπορεί να προκαλέσει έλκος στο στομάχι. Όταν κάποιος φαει περισσότερες από 5 σκελίδες την ημέρα, μπορεί να έχει αναστάτωση, φουσκώματα και καούρα στο στομάχι.
