Η ρομαντική αγάπη στις δυτικές κοινωνίες συχνά απεικονίζεται με ένα στερεοτυπικό τρόπο: δύο μισά που αναζητούν ο ένας τον άλλο για να ενωθούν.
Λίγοι βρίσκουν αυτή την ευδαιμονία επειδή είναι ένας μύθος που χρονολογείται από τον Πλάτωνα. Στην ελληνική μυθολογία, οι τέλειοι εραστές συνενώθηκαν και τεμαχίστηκαν σε δύο. Η αγάπη, λοιπόν, είναι η επιθυμία κάθε μέρους να βρει τα άλλα που λείπουν.
Αυτός ο μύθος παραμένει στον λαϊκό πολιτισμό, τις ερωτικές ιστορίες και τις ρομαντικές κωμωδίες. Επηρεάζει την κοινωνική μας ταυτότητα, η οποία για πολλούς διαμορφώνεται από στερεοτυπικές, σκηνοθετημένες απεικονίσεις σχέσεων.
Συχνά, λιγότερο συνειδητά, συνεχίζουμε να ψάχνουμε για το μισό που λείπει, το ιδανικό, αλλά τα ποσοστά διαζυγίου πιστοποιούν γιατί δεν υπάρχει αυτό το ιδεώδες. Σήμερα, πολλοί άνθρωποι διαφεύγουν στον εικονικό κόσμο στην αναζήτηση της ιδανικής σχέσης.
Το sexting ως αντίδοτο στη μοναξιά
Τα ερωτικά μηνύματα και το sexting χρησιμοποιούνται συχνά ως αντίδοτο στη μοναξιά, στην έλλειψη οικειότητας και στην επώδυνη εμπειρία της απώλειας. Στον κυβερνοχώρο, μπορούμε να είμαστε όποιος και ό,τι θέλουμε να είμαστε. Αυτό μας δίνει ευχαρίστηση, αλλά μας παρασύρει και μας δελεάζει στο φανταστικό. Είναι ο κόσμος του ασυνείδητου, όπου οι επιθυμίες μας μπορούν να ικανοποιηθούν σχετικά αμέσως.
Είναι εύκολο να εθιστεί κανείς σε αυτό τον εικονικό κόσμο. Η αγάπη της πραγματικής ζωής δεν μπορεί να ανταγωνιστεί με αυτό. Για μερικούς, η επιστροφή στην πραγματικότητα είναι δύσκολη, ή και αδύνατη. Αυτό εξάλλου, δείχνουν οι ολοένα και περισσότερες διαδικτυακές απιστίες.
Μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα διάφορες συναισθηματικές (άγχος, απελπισία, θυμό, πόνο) και συμπεριφορικές αντιδράσεις (μάχες, πορνεία πορνείας, διαζύγιο, κατάχρηση ουσιών, φαγητό ή μη φαγητό). Η σχέση μεταξύ στρες, ραγισμένης καρδιάς (ψυχική αγάπη), ψυχικής υγείας (κατάθλιψη, ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, αϋπνία) και σωματικής υγείας (εξάντληση) είναι καλά τεκμηριωμένη.
Πολύ σημαντικές οι κοινωνικές μας σχέσεις
Οι μακροπρόθεσμες συνέπειες είναι λιγότερο γνωστές, αλλά μπορούμε να μαντέψουμε. Γνωρίζουμε ότι η ποιότητα των κοινωνικών μας σχέσεων και συνθηκών μπορεί να έχει βαθιές επιρροές στον εγκέφαλό μας.
Οι πρόσφατες εξελίξεις στην επιγενετική, ένα σύνολο τροποποιήσεων στο γενετικό μας υλικό που αλλάζει τους τρόπους που ενεργοποιούν και εξαλείφουν τα γονίδιά μας χωρίς να μεταβάλλουν τα ίδια τα γονίδια, υποδεικνύουν μια σχέση μεταξύ κοινωνικών εμπειριών, γονιδιακής έκφρασης, νευροβιολογικών αλλαγών και παραλλαγών συμπεριφοράς.
Ένα αυξανόμενο σύνολο αποδεικτικών στοιχείων εξηγεί πώς το κοινωνικό περιβάλλον επηρεάζει τους απογόνους μας. Με άλλα λόγια, τα σωματικά αποτελέσματα που προκαλούνται από τις κοινωνικές μας εμπειρίες θα μπορούσαν να μεταδοθούν.
Αν συναισθήματα, συνειδητές σκέψεις και ασυνείδητες πεποιθήσεις είναι πράγματι μέρος του κοινωνικού μας περιβάλλοντος και επηρεάζουν τα γονίδιά μας μέσω επιγενετικών μηχανισμών, ποιες είναι οι πιθανές μακροπρόθεσμες συνέπειες του ρομαντικού μύθου της αγάπης;
Η… ασθένεια της αγάπης
Αν οι επιγενετικές διαδικασίες παίζουν σημαντικό ρόλο στις ψυχιατρικές διαταραχές και η… ασθένεια αγάπης (σπασμένες καρδιές) μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα ψυχικής υγείας, μπορούν και οι δύο να συνδεθούν; Ελλείψει διαχρονικών μελετών κοόρτης, όπου παρατηρείται η ίδια ομάδα ατόμων σε μεγάλες χρονικές περιόδους, απλά δεν γνωρίζουμε ακόμα.
Γνωρίζουμε όμως ότι οι κοινωνικά διαμορφωμένες έννοιες της ρομαντικής αγάπης και του γάμου αποτελούν τον εαυτό μας. Ξεκινούν στην πρώιμη παιδική ηλικία και συνεχίζουν σε όλη την εφηβεία και την ενηλικίωση. Αναζητήστε τον όρο ρομαντική αγάπη και να δούμε τι έρχεται.
Ας μην κυνηγάμε τη φανταστική αγάπη
Αναπτύσσουμε προσδοκίες, συνειδητά και ασυνείδητα, για τις σχέσεις αγάπης μας και προσπαθούμε να τις υλοποιήσουμε. Όταν αυτές οι έννοιες είναι ανέφικτες, το στρες είναι αναπόφευκτο. Και ο αντίκτυπος του στρες στο ανοσοποιητικό μας σύστημα, την καρδιά και την ψυχική υγεία είναι καλά τεκμηριωμένο.
Είναι καιρός να σταματήσουμε να κυνηγάμε τη φανταστική αγάπη. Οι πράξεις αγάπης είναι εξίσου ποικίλες όπως οι άνθρωποι που τις ανταλλάσσουν μεταξύ τους. Είναι συχνά εγκόσμια, αλλά φροντίδα. Αν σπάσουμε τον μύθο της ρομαντικής αγάπης, μπορούμε να αρχίσουμε να έχουμε πιο ρεαλιστικές προσδοκίες για τις σχέσεις και να ζήσουμε πιο ευτυχισμένα και πιο υγιεινά.
