Η ένταση της παρέμβασης με δίαιτα χαμηλών λιπαρών, καθορίζει την έκταση της μακροπρόθεσμης αλλαγής βάρους
Υπόβαθρο
Η αποτελεσματικότητα των διαιτών χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά στη μακροπρόθεσμη απώλεια βάρους συζητείται εδώ και δεκαετίες, με πολλές τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές (RCT) και πρόσφατες αξιολογήσεις να αποδίδουν μεικτά αποτελέσματα. Στόχος μας ήταν να συνοψίσουμε το μεγάλο όγκο αποδεικτικών στοιχείων από τις RCT, για να διαπιστώσουμε εάν οι δίαιτες χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά συμβάλουν σε μεγαλύτερη απώλεια βάρους από τη συνήθη διατροφή των συμμετεχόντων, τις χαμηλές σε υδατάνθρακες δίαιτες και άλλες διατροφικές παρεμβάσεις με υψηλότερη περιεκτικότητα σε λιπαρά.
Μέθοδοι
Διεξήγαμε μια συστηματική ανασκόπηση και μια μετα-ανάλυση τυχαίων επιδράσεων των RCT που συνέκριναν τη μακροπρόθεσμη επίδραση (≥1 έτος) με τις διαιτητικές παρεμβάσεις με χαμηλά λιπαρά και υψηλότερα λιπαρά για την απώλεια βάρους, μέσω αναζήτησης στις πηγές MEDLINE, Embase, στο Κεντρικό Μητρώο Ελεγχόμενες Δοκιμών Cohrane (CENTRAL) και στη Βάση Δεδομένων Συστηματικών Ανασκοπήσεων Cochrane, για τον εντοπισμό επιλέξιμων δοκιμών που δημοσιεύτηκαν από την έναρξη της βάσης δεδομένων έως τις 31 Ιουλίου 2014. Αποκλείσαμε δοκιμές εάν μία ομάδα παρέμβασης περιλάμβανε ένα μη-διαιτητικό συστατικό απώλειας βάρους, αλλά η άλλη δεν το περιλάμβανε, καθώς και δοκιμές με παρεμβάσεις συμπληρωμάτων διατροφής ή πόσιμων υποκατάστατων γευμάτων. Δεδομένα που συμπεριλάμβαναν τη μέτρηση του κυρίου αποτελέσματος της μέσης διαφοράς της μεταβολής του βάρους μεταξύ των παρεμβάσεων και εάν οι παρεμβάσεις είχαν ως στόχο να οδηγήσουν σε απώλεια βάρους, διατήρηση βάρους ή κανένα από τα δύο, συλλέχθηκαν από δημοσιευμένες εκθέσεις. Υπολογίσαμε τη συγκεντρωτική σταθμισμένη μέση διαφορά (WMD) με μέθοδο τυχαίων επιδράσεων κατά DerSimonian και Laird.
Ευρήματα
Εντοπίστηκαν 3.517 αναφορές από την έρευνα και 53 μελέτες πληρούσαν τα κριτήρια ένταξής μας, συμπεριλαμβανομένων 68.128 συμμετεχόντων (69 συγκρίσεις). Στις μελέτες απώλειας βάρους, οι παρεμβάσεις χαμηλής περιεκτικότητας σε υδατάνθρακες οδήγησαν σε σημαντικά μεγαλύτερη απώλεια βάρους από τις παρεμβάσεις με χαμηλά λιπαρά (18 συγκρίσεις, WMD 1,15 kg [95% ΔΕ 0,52 έως 1,79], I²=10%). Οι παρεμβάσεις χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά δεν οδήγησαν σε διαφορές στη μεταβολή του βάρους σε σύγκριση με άλλες παρεμβάσεις απώλειας βάρους με υψηλότερα λιπαρά (19 συγκρίσεις, WMD 0,36 kg [-0,66 -1,37, I²=82%) και οδήγησαν σε μεγαλύτερη μείωση του βάρους μόνο όταν συγκρίθηκαν με τη συνήθη διατροφή (οκτώ συγκρίσεις, -5,41 kg [-7,29 έως -3,54], I²=68%). Παρομοίως, αποτελέσματα των δοκιμών μη-απώλειας βάρους και των δοκιμών διατήρησης του βάρους, για τις οποίες δεν πραγματοποιήθηκαν συγκρίσεις με χαμηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες, έδειξαν ότι οι παρεμβάσεις με χαμηλά λιπαρά σε σχέση με τις παρεμβάσεις με υψηλότερα λιπαρά, έχουν παρόμοια επίδραση στην απώλεια βάρους και ότι οι παρεμβάσεις με χαμηλής περιεκτικότητας λιπαρά οδήγησαν σε μεγαλύτερη απώλεια βάρους μόνο όταν συγκρίθηκαν με τη συνήθη διατροφή. Σε δοκιμές απώλειας βάρους, οι παρεμβάσεις για απώλεια βάρους με υψηλότερα λιπαρά οδήγησαν σε σημαντικά μεγαλύτερη απώλεια βάρους από ότι οι παρεμβάσεις με χαμηλά λιπαρά, όταν οι ομάδες διέφεραν κατά περισσότερο από 5% σχετικά με τις θερμίδες που προέρχονταν από το λίπος κατά την παρακολούθηση (18 συγκρίσεις, WMD 1,04 kg [95 % ΔΕ 0,06-2,03], I²=78%) και όταν η διαφορά των επιπέδων τριγλυκεριδίων στον ορό μεταξύ των δύο παρεμβάσεων κατά την παρακολούθηση ήταν τουλάχιστον 0,06 mmol/L (17 συγκρίσεις, 1,38 kg [0,50 έως 2,25], I²=62%).
Ερμηνεία
Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι η μακροπρόθεσμη επίδραση της παρέμβασης με δίαιτα χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά στο σωματικό βάρος, εξαρτάται από την ένταση της παρέμβασης στην ομάδα σύγκρισης. Σε σύγκριση με διαιτητικές παρεμβάσεις παρόμοιας έντασης, τα αποδεικτικά στοιχεία από την RCT δεν υποστηρίζουν τις δίαιτες χαμηλών λιπαρών σε σχέση με άλλες διατροφικές παρεμβάσεις για την μακροπρόθεσμη απώλεια βάρους.
