Υπάρχουν τα όνειρα που άφησες στη μέση από φόβο και τα άλλα. Εκείνα που κόπηκαν στη στροφή. Εκείνα που δεν επιτρέπεις στον εαυτό σου να κάνει. Γιατί; Η ενηλικίωση δημιουργεί ψεύτικες πεποιθήσεις που μεταφράζονται ως ψέματα.
Γίνονται τα ψέματα που πιστεύεις και κάνεις πίσω. Και σταματάς να κυνηγάς τη μαγεία, το ανέφικτο, τρελό. Αυτό για το οποίο καίγεσαι, βγάζεις σπίθες και που αν τολμούσες θα έμπαινες με φόρα και θα γινόσουν ένα μαζί του.
Ο Walt Disney έλεγε πως «if u can dream, it you can do it». Αλλά κάπου μετά τα έξι χρόνια κόψαμε σιγά σιγά τα κινούμενα σχέδια. Έπρεπε σου λέει να έρθουμε face to face με την πραγματικότητα. Τελικά δεν ξέρω αν αυτό μας έκανε καλύτερους ή όχι. Αν η πραγματικότητα είναι αυτή που δημιουργούμε και το ψέμα έρχεται απλά να εμποδίσει το όνειρο. Ναι, αυτό είναι. Μεγαλώσαμε με εννιά ψεύτικες σκέψεις για όσα δεν τολμήσαμε να κυνηγούσαμε.
Άντε τώρα να βρεις τι είναι αλήθεια και τι ψέμα. Και να το αλλάξεις όσο είναι καιρός.
Είμαι πολύ μεγάλη γι’ αυτό
Κλασική σκέψη γεμάτη ενοχές όταν θέλεις κάτι πολύ και διστάζεις να το κυνηγήσεις. Το βαφτίζεις ανωριμότητα να ξεκινήσεις χορό στα 40, να κάνεις σεμινάρια δημιουργικής γραφής ή να πας για αναρρίχηση. Το λες και πρώτο ενοχικό ψέμα.
Η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν θα είσαι τόσο μεγάλη για να σταματήσεις να κάνεις όνειρα και να έχεις επιθυμίες. Η ηλικία θα είναι πάντα ένας αριθμός ή μια φτηνή δικαιολογία στην ατολμία μας. Εσύ επιλέγεις πώς θα το δεις.
Τι θα πει ο κόσμος
Ένα ακόμη ψέμα, μια τοξική κοινωνική πεποίθηση. Καλύτερα να θεωρηθείς κοινωνικά αδιάφορος παρά να σταματήσεις να ονειρεύεσαι. Ο κόσμος πάντα κάτι θα λέει ό,τι και να επιλέξεις. Ακόμα κι αν κλειστείς στο σπίτι με τη γάτα σου και διαβάζεις Μπουκόφσκι. Τότε θα σε κρίνει πως δε ζεις. Το θέμα είναι όσο θα ακούς λεπτομέρειες για τη ζωή σου εσύ να τη ζεις όπως γουστάρεις.
Η αλήθεια είναι πως είτε μεγάλωσες σε μια μικρή κοινωνία είτε σε μεγαλούπολη, σε νοιάζει η γνώμη των άλλων. Ή απλά φοβάσαι την κριτική. Εκείνο το δάχτυλο που θα σηκωθεί εύκολα και θα σε δείξει σαν να διαπράττεις έγκλημα επειδή ονειρεύεσαι φωναχτά. Όταν η μόνη φωνή που πραγματικά αξίζει είναι η φωνή που υπάρχει μέσα σου.
Υπάρχουν πιο ικανοί άνθρωποι από μένα εκεί έξω
Φυσικά αλλά υπάρχουν και πιο τολμηροί. Αυτοί που ρίσκαραν τη στιγμή που εσύ έκανες πίσω. Αυτοί που δεν δειλιάζουν να στρωθούν στη δουλειά και να αφήσουν τον πήχη για το στίβο. Δεν είναι αγώνας δρόμου το όνειρο. Είναι προσωπική καταξίωση. Σημασία δεν έχει πού θα φτάσει ο διπλανός σου, αλλά πού θέλεις να φτάσεις εσύ.
Η αλήθεια είναι πως η ενηλικίωση φέρνει φόβο. Φοβάσαι να ρισκάρεις και αγαπάς να συγκρίνεις τον εαυτό σου με οτιδήποτε καλύτερο από σένα. Για να μείνεις πίσω, γιατί υπάρχει και ο φόβος της αποτυχίας.
Είναι λάθος να ρισκάρεις να βγεις από τη comfort zone
Και ποιος ξεριζώνεται από το σπίτι του και αλλάζει καριέρα στα 30+; Και ποιος αφήνει μια σίγουρη δουλειά για ένα μεγάλο έρωτα. Όλα αυτά για να μη χάσει τη σιγουριά του καναπέ και το Netflix. Αυτά δε φέρνουν φόβο και το άγχος που εμπεριέχει το να ρισκάρεις. Αλλά δεν πρόκειται να σου φέρουν και συγκινήσεις. Μένεις σε ένα safe comfort zone και βλέπεις τη ζωή σε επανάληψη.
Η αλήθεια είναι πως όσο ζεις μέσα στο ασφαλές περιβάλλον που έχει χτιστεί γύρω σου, δεν πρόκειται να ζήσεις τίποτα περισσότερο. Η ζωή είναι γεμάτη λάθη, πάθη, συγκινήσεις και όνειρα. Απλά χρειάζεσαι ένα βήμα που σε χωρίζει από το καναπέ και το τηλεκοντρόλ που σε αποχαυνώνει στην επανάληψη. Ρίσκαρε για ό,τι σε κρατάει ζωντανή. Κυνήγησε την προαγωγή που σου προσφέρουν σε άλλη πόλη. Ή άσε τη μεγάλη διαφημιστική στο εξωτερικό και γύρνα πίσω να ζήσεις το όνειρο με αυτόν που δεν μπορείς να βγάλεις από το μυαλό σου. Μπορεί να μην είναι η καλύτερη εμπορική ιδέα αλλά μπορεί να αποδειχτεί συνώνυμο της ευτυχίας. Για την οποία δε θα έχεις εικόνα όσο αφήνεις τη ζωή να σε πηγαίνει χωρίς να αποφασίζεις.
Και αν όλα αυτά αποδειχτούν λάθος;
Και αν δεν; Τίποτα δεν είναι λάθος όταν και για όσο το επιθυμείς. Και αν δεν βγει σε καλό πάλι καλό είναι. Ο εξαγνισμός πρέπει να γίνει κομμάτι της ζωή σου. Είναι πιο άσχημο να μεγαλώνεις με πράγματα που ήθελες και δεν τόλμησες παρά μετρώντας λάθη.
Η αλήθεια είναι πιο μακριά από το λάθος που φοβάσαι να κάνεις. Μεγαλώσαμε με τη φράση πως «Αν είναι λάθος, είναι ένα μάθημα που πρέπει να πάρεις». Να σκέφτεσαι πως είτε το όνειρο αποδειχτεί σωστό είτε λάθος θα μπει στη λίστα με τις εμπειρίες για τα πράγματα που τόλμησες. Για όσα σε έκαναν χαρούμενη, πιο δυνατή, πιο αληθινή.
Γι’ αυτό να ονειρεύεσαι όσο μπορείς και να ρισκάρεις ακόμα περισσότερο. Αν διδάσκει στ’ αλήθεια κάτι το χαμένο όνειρο -εκτός από την ατολμία σου- είναι πως ποτέ δεν ξέρεις αν θα έχεις την ευκαιρία ξανά να ζήσεις αυτό που επιθυμείς.
So, do ti now. Sometimes later becomes never…
